Le undas in Saint Denis.

 
 
 
    Io es appellate Deni, a mi matre on la appella Denise e a mi patre, Denis... e divina como on appella mi sancte citate?

    Io habita in le zona le plus septentional del insula del Reunion e io vide le Oceano Indic dansar como un marin serpente tropical trans le fenestra de mi camera a dormir. Saint Denis es un belle e grande citate. Illo es como un juvena tranquile e felice qui joca con su soror, le mar.

    Il esseva approximatemente le sex horas del vespere del die 26 de decembre de 2004. Necuno promenava circa le Barachois perque le autoritates habeva communicate desde lor autos super le periculos del gegante undas que arrivarea ille vespere.

    Io los videva in le crescente obscuritate del vespere, io videva como le prime undas del mar esseva cata vice plus e plus alte e choccava con le roccas del litore. Mi parentes audiva in le radio le notitias del possibile consequentias del tsunamis in le paises le plus proxime al epicentro del seismo de 9.2 grados in le scala Righter.

    Io non los videva como undas marin sed como guerreros qui veniva exhauste del guerra, plen de sanguine e con un actitude altive e arrogante. Pro nostre fortuna, illos tunc non habeva voluntate belicose sed io tentava de facer me un idea el magnitude del disastre perque le epicentro del seismo esseva a plus que 5 milles de km de distantia e su effectos io poteva vider los in Saint Denis.

    Desde ille die io non es le mesmo. Io reguarda le mar, le celo e le terra e me senti como un formica in un montania, vulnerabile e ignorante del secretos que ha in su interior nostre Matre Terra, qui nos cunea e nos succute a su voluntate, sin saper si illo es bon o mal pro nos.

Saint Denis.

   

Valencia esseva in voga.

 

   

    Le zona de "Le Carmen" esseva le destination favorite del “picaros” e “bohemios” del citate: robatores, indigentes, “squatters”, artistas e trottamundos se confundeva nocturne inter le commercios, discothecas, pubes, restaurantes e stratas del centro historic plen de un turba studiantil “Erasmus” con su stylo ruitose e agitate, avide de consumismo, discontrolo e exclusivitate. Ubicate in le centro antique del urbe, Le Carmen esseva un districto de tradition noctambule, de stratas stricte e edificios vetule e con un particular aroma a humanitate heterogenee, cosmopolite e sonor.

    Le fluvio Turia circunfereva le centro. Illo se habeva disbordate multiple vices in le passato, le ultime vice, al fin del annos cinquanta del seculo XX causante un del disastres natural plus indignante de Espania. Assi que on construeva un nove caude que percurreva le peripheria sud pro que, in le caso de occurrir un nove disbordamento, le consequentias esserea minime. Le antique caude se transformava al passo del annos in un belle e verde jardin que dava al citate un serpenteante columna vertebral moderne e saludabile. On construeva anque zonas sportive, parcos infantil, zonas boscose, e illo anque albergava plus recentemente le Museo de Historia, un moderne parco zoologic, le "Bioparc" e un del propostas architectonic plus cognoscite de Santiago Calatrava: “Le Citate del Artes e del Scientias”.

    In le anno 2007 on celebrava le competition  de velieros del “America’s cup” e on construeva anque pro le annos sequente un circuito urban de formula uno. Le festivitate de Sancte Josep conclude le Fallas que anno post anno es plus e plus populose. Ille dies le touristas appare ubicunque e il non cape un anima plus in le citate. Le commerciantes gania multe monetas, le sector servicios se reactiva fortemente, le burgomaestra recipe presentes de famose firmas de moda como un bursa de Louis Vouiton e le presidente autonomic, costumes pro le favores que il otorga a su amicos, inter altere situationes.

    Si,  il pare que ora Valencia es in voga e que se ha eveliate post un longissime letargo vigintisecular.

Valencia.

Le dinosauro de San Diego.

    Io rememora le vespere de ille estate quando io exiva de mi casa in direction al casa de mi amico Giuseppe pro jocar al Sega Mega Drive. Mi amico habitava non multo longitan de mi casa, ma ille vespere io non arrivava unquam ibi.

    Il esseva le tres horas del vespere. Le calor faceva que le stratas se elevava liquidemente. Le sono del cicadas on poteva ascoltar multo fortemente. Toto esseva de color orange, toto, includite mi pensamentos.

    Io comenciava a haber sete, un horribile sete, ma io non habeva moneta pro comprar un bottilia de aqua e il non habeva alcun fonte del qual poter biber.

    Quando io arrivava a un strata presse al casa de Giuseppe io cadeva sin fortias al solo de concreto recipente un forte colpo in mi capite. Rapidemente un femina qui esseva legente un libro in le portico de su casa veniva verso me pro adjutar me. Al vider me assetate illa entrava in su casa, traheva un vitro con aqua e me levava le capite pro que io poteva biber.

    Io comenciava ascoltar, primemente remote, le forte tremulor del passos de un grande animal. Non potente creder lo, io videva un enorme Tyranosauro Rex que cruciava le strata per le qual oi habeva venite. Al femina qui me adjutava non pareva importar  minimemente que un animal de octo metros de altura, que disppareva 65 milliones de annos antea, esseva justo detra illa cercante aqua. Ma io perdeva in ille momento le conscientia.

    Io non recorda plus. Io solo sape que quando io me eveliava io jam esseva in mi lecto, con un drappo molliate in mi capite. Mi matre habeva facite un lemonada e me offereva un vitro. Io tentava explicar la que io videva un dinosauro justo depost que io cadeva al solo. Ma illa non me credeva e me diceva que illo esseva un mirage, un optic effecto typic del estate e  anque un  consequentia del colpo e del sete.

    Ora il ha passate plus que dece annos desde ille die e io soventemente cruciava per le mesme strata. Io pensava que io non tornarea a vider le dinosauro unquam. Fortunatemente, le septimana passate de iste estate, io lassava de biber aqua durante 3 dies e tentava a repeter le situation. Poterea tu creder que io finalmente lo videva? Si, io lo videva!

    Ma mi familia non me comprendeva e per isto io es hic, in iste centro hospitalari, sperante convincer les de que le dinosauro solmente appare le dies de estate quando il es calorose e non ha aqua circa.

San Diego.

Un grattacelo de Seoul.

 
 
    

    Desde iste scriptorio io te vide, grande Grattacelo de Seoul, e basso de te il ha un jardin con multe arbores ubi alcun infantes joca super le herba.

    Seoul es un citate troppo grande pro le majoritate de su habitantes. Io personalmente me senti como un grano de arena in le inmensitate del plagia de un insula deserte. Io es un persona solitari, il pote esser perque io es un persona troppo parve e tranquile pro le personas de iste grandissime e ruitose citate.

    Desde que io esseva un infante io ha vidite como cresceva le edificios del districto in le qual io cresceva. Il pare que le destino de iste citate es crescer e crescer e devorar tote le terra.

    Alicun weekend io vade foras del citate, al village de Jeongok-ri pro vider mi parentes e relatives e il me place multo le simplicitate del vita rustic e le tranquilitate del campo.

    Le fluvio Hantan sempre flue indifferente al vita de Seoul. Le aves sempre canta sin saper como es le indices del bursa. Le aere non ha alco que no es aere pur. Le gente del village sempre ha un surriso  sincer sin saper que in le citate il ha personas qui non surride jammais.

    Ma io es in fronte de te, grande Grattacelo, imaginante le momento pro retornar al village. Io crede que tu e io, amico Grattacello, expecta le mesmo, ma disfortunatemente tu non ha gambas pro vader al village.

Seoul.

Io basiava un soldato in Sidney.

(Basate in un poema de un poetessa canadian).

   

    Le nocte es un dea qui transforma le anima del femina e la face vulnerabile al incontro con le infinito.

    Australia es un constellation de guerreros rodeate de quatro oceanos e un celo blue marin de feminas navegante.

    Io esseva le nocte, le celo e le obscuritate del mar. Tu, un fugace stella marin que non monstrava ulle emotion.

    Nonobstante, io te basiava. E io lo faceva como lo face le celo e le mar in le horizonte, horizontalmente.

    Mi horizontalitate marin e tu verticalitate celeste se misceva in un loco que on non pote vider, solmente on pote imaginar.

   Le tempore esseva de aere aureate e le vento de Sidney esseva sufflos del dea qui conspirava pro que le femina se oblidava de esser nocte e se transformava in stella. Io esseva durante ille instante splendor solar e tu te transformava in un liquido opac.

    Ma tu te vadeva subito, quando mi sol  se elevava e io levava le drappo del lecto del nocte, mostrante, como tu, nulle emotion.

Sidney.